Υψηλοί φορολογικοί συντελεστές: πλεονέκτημα ή μειονέκτημα;

Η επιλογή των επενδυτών για έναρξη ή επέκταση των δραστηριοτήτων τους σε ξένες αγορές βασίζεται κατά κανόνα σε μελέτες αναφορικά με τους χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές των χωρών. Εντούτοις, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και την αντίθετη πλευρά, ήτοι να γνωρίζουμε τις χώρες με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές ώστε να μπορούμε να κρίνουμε τις δυνατότητες της εκάστοτε αγοράς με τρόπο αντικειμενικό και πολύπλευρο. Στα πλαίσια αυτά, κατωτέρω παρουσιάζονται οι δέκα χώρες με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές παγκοσμίως.

Αρχικά, θα πρέπει να τονιστεί ότι για την εξαγωγή των συγκεκριμένων συμπερασμάτων, ήτοι η σύγκριση των φορολογικών συντελεστών σε παγκόσμιο επίπεδο έχει γίνει σε συνάρτηση με τα ποσοστά του ΑΕΠ. Μάλιστα, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι τα συγκεκριμένα ποσοστά συμπεριλαμβάνουν όλους τους εταιρικούς και άλλου είδους φόρους και συνεπώς δεν αφορούν μόνο στο φόρο εισοδήματος. Έχοντας κάνει αυτές τις καίριες διευκρινίσεις μπορούμε να περάσουμε στην εξέταση των κατ’ ιδίαν χωρών και των φορολογικών συντελεστών τους ξεκινώντας από τη χώρα με το χαμηλότερο και προχωρώντας προς τη χώρα με τον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή.

            Ειδικότερα, στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών με το μεγαλύτερο φορολογικό συντελεστή συναντούμε την Ουγγαρία, όπου η συνολική φορολογία των εγκατεστημένων στο έδαφός της νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων ανέρχεται στο 38,5%.  Ακόμα, άκρως αποθαρρυντικό για όσους θελήσουν να επενδύσουν στο έδαφός της είναι το γεγονός ότι αναμένεται να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη άνοδος του προαναφερόμενου συντελεστή καθώς θα υπάρξουν κι άλλοι φόροι στα εισοδήματα και στα νομικά πρόσωπα. 

            Στη συνέχεια συναντούμε την Ισλανδία με δείκτη φορολογίας 38,7%. Μάλιστα, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η Ισλανδία είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση του ποσοστού μεταξύ 2013 και 2014, κατά 2,8% φθάνοντας στο σημερινό συντελεστή. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στην επιβολή υψηλότερων φόρων στα αγαθά και στις υπηρεσίες καθώς και στα εισοδήματα και στα κέρδη. 

            Επιπλέον, από τον κατάλογό μας δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Σκανδιναβικές χώρες και συγκεκριμένα η Νορβηγία, η οποία διαθέτει συνολικό συντελεστή φορολογίας ύψους 39,1%. Έπειτα, στην επόμενη θέση συναντούμε τη Σουηδία, όπου η επιβαλλόμενη φορολογία αγγίζει το 42,7 %.

            Επιπλέον, οι συντελεστές της Αυστρίας και της Ιταλίας κυμαίνονται σε παρεμφερή επίπεδα με τη Σουηδία, έχοντας συνολικό φορολογικό δείκτη ύψους 43% και 43,6 % αντίστοιχα.

            Επιπροσθέτως, στις επόμενες θέσεις συναντούμε τη Φινλανδία με δείκτη 43,9% καθώς και το Βέλγιο με δείκτη 44,7%. Παρά τον υψηλό αυτό φορολογικό συντελεστή, το Βέλγιο διακρίνεται για τη σταθερή φορολογική νομοθεσία του. Πολύ κοντά στον τελευταίο αυτό δείκτη είναι και ο αντίστοιχος της Γαλλίας, ο οποίος ανέρχεται στο 45,2%.

            Τέλος, την πρωτοκαθεδρία μεταξύ των χωρών με τον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή κατέχει η Δανία, όπου η επιβαλλόμενη φορολογία της επί των υποκείμενων σε φόρων προσώπων της ανέρχεται στο 50,9%. Φυσικά, είναι άκρως αναμενόμενο να συναντήσουμε μία Σκανδιναβική χώρα στην πρώτη θέση της συγκεκριμένης κατάταξης αλλά σίγουρα το ποσοστό αυτό προκαλεί εντύπωση.

            Εν κατακλείδι, ο κατάλογος που παραθέσαμε παραπάνω περιλαμβάνει βέβαια τις χώρες με την υψηλότερη φορολογία παγκοσμίως. Στα πλαίσια αυτά, φεύγουμε από την ιδέα ενός φορολογικού παραδείσου αλλά ως αντιστάθμισμα αυτού του δεδομένου συναντούμε χώρες με σταθερό φορολογικό περιβάλλον και οργανωμένες κρατικές δομές. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι κάθε είδους επένδυση αποτελεί μία μοναδική περίπτωση, η επιλογή του τόπου επιχειρηματικής δράσης πρέπει να επιλέγεται πάντα με γνώμονα όχι μόνο τους φορολογικούς συντελεστές αλλά και των κρατικών ενισχύσεων και δομών που παρέχονται.